I tētehi rā, ka aromātai te Āpiha Ahumoana i te takutai. Ā, ka kitea tētehi Pīkiwhara e puta mai ana i te tai, he pākete kōura kei tōna ringa.
Ka pātai atu te Āpiha ki te Pīkiwhara,
“E hoa, e hia ngā kōura kei roto i tāu pakete? Nā te mea e ono noa iho ngā kōura mā te tangata kōtahi.”
Kī atu te Pīkiwhara, “E ono noa iho āku kōura.”
Ka tohutohu te Āpiha ki a ia. Heoi, ka maringi iho te pakete, ka horo ngā kōura ki runga i te one. Ekene! E tekau mā rua ngā kōura tā te Pīkiwhara.
Ka kohete atu te Āpiha. “E hika! Kei te takahi koe i te ture tiaki mātaitai!”
Ka kī atu te Pīkiwhara. “E hoa, ko āku mōkai ēnei kōura e ono.” Ā, ka tūtohu atu ia ki te hawhe o ngā kōura.
“E tā, ko āu mōkai?”
“Ae rā, ko āku mōkai e ono ēnei. Kua haere mātou ko āku kōura ki tātahi i kaukau ai. Mutu kau ana kua karangahia āku mōkai kia hoki mai anō ki te pākete, ā, i te hokinga mai kua whai wāhine rātou!”